مادر شهید «علیرضا حشیک» نقل می‌کند: «پسرم بعد از هر نماز برای دیگران دعا می‌کرد و در آخر برای سعادتمندی خود دعا می‌کرد.»

به گزارش رادکانا به نقل از  نوید شاهد گلستان؛ شهید علیرضا حشیک، سوم بهمن ۱۳۵۱ در شهرستان زابل به دنیا آمد. پدرس یوسف، کارگر بود و مادرش فاطمه نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. گروهبان دوم ارتش بود. بیست و سوم اسفند ۱۳۷۵ در بینالود نیشابور دچار سانحه هوایی شد و بر اثر سقوط هواپیما -۱۳c به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای امامزاده یحیی بن زید شهرستان گنبدکاووس قرار دارد.

خاطره‌ای به نقل از مادر شهید حشیک

مادر شهید نقل می‌کند: علیرضا نماز خواندن را از همان کودکی آغاز کرد. وقتی پای سجاده می‌نشست و با خدای خود خلوت می‌کرد گویی از این دنیا جدا می‌شد و به دنیایی دیگر متصل می‌شد. با تمام وجودش عبادت می‌کرد. گا‌ها من گوشه‌ای از اتاق می‌نشستم و نظاره‌گر عبادت کردن او می‌شدم. بعد از نماز، برای تک تک همسایه‌ها، دوستان و آشنایان دعا می‌کرد. آخر سر هم برای خود دعا می‌کرد که خدا او را در دو عالم سعادتمند کند.

یک بار از او سوال کردم پسرم چرا برای خودت آخرین نفر دعا می‌کنی؟ او در جوابم گفت: مادر جان این دعا اثرش بیشتر است. من برای دیگران دعا می‌کنم به این امید که شاید دیگران هم برای من دعا کنند.

انتهای پیام/پ-ک